Bestuurlijke toekomst HW: contact met inwoners, ondernemers en maatschappelijke organisaties

Bij een herindeling komen er onmiskenbaar wat minder raadsleden en vindt de besluitvorming plaats op een niveautje hoger: op het niveau van de Hoeksche Waard. Dat heeft veel voordelen, zoals ik eerder al uitlegde. Juist op dat niveau van de Hoeksche Waard hebben we immers wat meer slagvaardigheid en wat meer ‘één mond’ nodig.

En zeg nu zelf: is het huidige aantal van 83 raadsleden nu ook niet een beetje overdreven voor de Hoeksche Waard?
Toch hebben de voorstanders van de versterkte samenwerking een sympathiek argument wanneer zijn stellen dat de politiek gemakkelijker dicht bij de inwoners blijft dan bij een herindeling. Dat argument had ook altijd mijn sympathie. Inmiddels durf ik de stelling aan dat het model van versterkte samenwerking daarin echter niet meer onderscheidend is ten opzichte van een herindeling.

Ik zal uitleggen waarom. Het model van versterkte samenwerking is behoorlijk complex. Er zijn zoveel verschillende overlegvormen dat het nogal ingewikkeld wordt voor een inwoner waar hij terecht kan. Daarbij geldt dat er nogal wat ondoorzichtigheid in het model is ingebouwd: wat gebeurt er bijvoorbeeld achter de gesloten deuren van de portefeuillehoudersoverleggen? Daarnaast blijven diverse gemeenschappelijke regelingen bestaan. Ook al zo’n weinig transparante bestuursvorm. Onderstaand vindt u de tekening van het model van de versterkte samenwerking. Kunt u aangeven waar u moet zijn als u uw mening over windturbines wilt verkondigen? Als u het nieuwe beleid over schuldhulpverlening wilt bekritiseren? Of als u een wielertocht wilt organiseren door de drie zuidelijke gemeenten van de Hoeksche Waard?

Ik heb hieronder ook een tekening van de situatie na een herindeling ingevoegd. Het model is eenvoudig, de hiërarchie is duidelijk en het is voor inwoners, bedrijven en maatschappelijke organisaties snel inzichtelijk waar je moet zijn. Én bij wie je moet zijn: alle raadsleden hebben immers dezelfde beslissingsbevoegdheid en datzelfde geldt voor de collegeleden. In het model van de versterkte samenwerking is dat wel anders.

In het bijzonder is het model van herindeling een stuk duidelijker voor al die organisaties die op Hoeksche Waardse schaal werken. Dat geldt te meer als u weet dat de samenwerkers het subsidiebeleid lokaal wil houden. Stelt u zich eens voor: HW Wonen die met elke gemeente apart prestatieafspraken moet maken. Het peuterspeelzaalwerk dat subsidie moet aanvragen en overleg moet voeren met vijf gemeenten. De ondernemingsvereniging die moet lobbyen bij vijf colleges en vijf gemeenteraden… Wat een tijd, energie en nieuwe mogelijkheden kunnen er ontstaan als al die loze tijd aan eindeloos overleg en waterige compromissen zou verdwijnen.

En de lokale binding dan? Zou die echt verdwijnen als er wat minder raadsleden zijn? Ik geloof daar niet in. Ook nu al merk ik dat inwoners mij echt wel weten te vinden als ze wat kwijt willen. Dat verandert niet. Ik zie niet in waarom het contact met inwoners, ondernemers en maatschappelijke instellingen zou verslechteren of überhaupt anders zou zijn dan bij een versterkte samenwerking.

Kom maar op met die herindeling!

Dit blog was de laatste in een drieluik waarin ik de argumenten voor een herindeling uiteenzette. Lees ook mijn eerdere blogs over een slagvaardige besluitvorming en over financiën
Medio juni kom ik nog een keer bij u terug met ideeën over hoe de Hoeksche Waard er na een herindeling uit zou kunnen zien.

Hartelijk dank voor de vele positieve reacties tot nu toe!