Op zaterdag 20 oktober kwam het bericht binnen dat Wim Kok, oud vakbondsleider, PvdA leider, minister en premier is overleden. Dit roept bij mij allerlei herinneringen op. Als voorzitter van de JS en actief partijlid heb ik hem veel meegemaakt.
De foto’s laten een campagnebijeenkomst zien voor de gemeenteraadsverkiezingen in Rotterdam maart 1990. Natuurlijk kwam partijleider en minister Kok. We gingen samen de markt op. Het was een moeilijke tijd maar hij was er! Vanuit de JS hadden we veel kritiek op het standpunt inzake de Golfoorlog, de WAO en zelfs het leiderschap. We vonden Kok te aarzelend en de partij te flets.
Maar Wim Kok was een langeafstandsloper. Hij ging door. Voor alle Nederlanders. Twee kabinetten volgden onder zijn leiding. Wim Kok stond open voor onze suggestie om een Paarse coalitie te proberen. Mijn mening over hem werd bijgesteld.
Soms had ik een klein gesprekje met hem. Het was een serieuze man. Als er ontspanning was, was er ook er ruimte voor een kleine grap. Het is bijna onvoorstelbaar dat we zo iemands als Wim Kok hebben gehad als premier. Nuchter, volhardend, altijd oog voor hogere en diepere belangen. Je zou er heimwee van krijgen.
Wim Kok was, ondanks alles, een groot leider. We zullen hem missen. Rust zacht Wim.